Obliczą trasę plastiku – inżynieria wodna dla czystych rzek
Naukowcy z Politechniki Gdańskiej i Polskiej Akademii Nauk opracują trasę rozprzestrzeniania się plastikowych śmieci w wodach śródlądowych i zaproponują rozwiązania, które ograniczą ich odpływ do mórz i oceanów. Na PG powstanie model matematyczny, który wskaże potencjalne miejsca gromadzenia się plastiku w strefie brzegowej. Badania prowadzone są m.in. w Centrum Ekoinnowacji PG, jednej z najnowocześniejszych placówek tego typu w tej części Europy.
Projekt naukowców z Gdańska i Warszawy (Politechnika Gdańska, Instytut Geofizyki oraz Instytut Budownictwa Wodnego PAN) ma na celu określenie drogi, którą plastikowe butelki i inne odpady z plastiku przemieszczają się w niewielkich rzekach i strumieniach o brzegach porośniętych roślinnością. Celem badań jest odtworzenie tej trasy i wypracowanie rozwiązań, które ograniczyłyby rozprzestrzenianie się plastikowych śmieci w wodach śródlądowych i ich odpływ do mórz i oceanów.
– W ramach projektu na Politechnice Gdańskiej opracowany zostanie model matematyczny, który umożliwi symulacje numeryczne transportu plastiku w różnych warunkach przepływu wody. Taka wiedza pomoże w szybszy i tańszy sposób prowadzić monitoring wód pod kątem tego rodzaju zanieczyszczeń i zapobiegać ich rozprzestrzenianiu – mówi dr hab. inż. Tomasz Kolerski, prof. PG z Wydziału Inżynierii Lądowej i Środowiska PG, kierownik projektu na PG.
Na Politechnice Gdańskiej badania prowadzone są m.in. w Laboratorium Hydrauliki w Centrum Ekoinnowacji.
– Całościowe podejście do problemu rozprzestrzeniania się i akumulacji plastiku w rzekach zostanie zrealizowane przez połączenie modelowania, eksperymentów wykonanych w rzeczywistej skali oraz działań monitoringowych. Zagwarantuje to, że wyniki naszych badań będą miały realne przełożenie na obserwowany proces transportu plastiku, a tym samym na poprawę zdrowia rzek – mówi dr inż. Łukasz Przyborowski z Instytutu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk, który jest liderem projektu.
Projekt „Badanie mechanizmu transportu odpadów makroplastiku w potoku z roślinnością” otrzymał dofinansowanie Narodowego Centrum Nauki w ramach programu SONATA 19 w wysokości prawie 590 tys. zł, z czego ponad 256 tys. dla PG.
Laboratorium Hydrauliki – jedyna taka infrastruktura w regionie
Dr hab. inż. Piotr Zima, prof. PG, kierownik Laboratorium Hydrauliki w Centrum Ekoinnowacji PG:
W laboratorium woda dostarczana jest do trzech kanałów w obiegu zamkniętym. Znajduje się tu zbiornik o pojemności 150 m sześc., 6 pomp zatapialnych, kolektor, który poprzez odpowiednie ustawienia przepustnic, umożliwia dystrybuuję wody na dowolne stanowiska i jej powrót do zbiornika, specjalny układ do uzdatniania (ozonowania) wody. W laboratorium można symulować różne przepływy, prądy, falowanie. Łącznie można tu zorganizować blisko 20 wymiennych stanowisk umożliwiających badania w warunkach przepływowych czy falowania (generator fal). Prowadzone są tu badania w takich obszarach, jak np. gospodarka wodna, hydraulika, hydrotechnika. Laboratorium przystosowane jest także do prowadzenia zajęć ze studentami.